Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

Ο πρόσφατος φονικός σεισμός στην Κω αναδεικνύει το διαχρονικό πολιτικό πρόβλημα της έλλειψης αντισεισμικής θωράκισης
Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, μία γυναίκα 43 ετών έχασε τη ζωή της στη Λέσβο από το σεισμό των 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ σημαντικές καταστροφές υπέστη ειδικά το χωριό Βρίσα. Το νέο χτύπημα του Εγκέλαδου στην Κω την περασμένη Παρασκευή τα ξημερώματα με τα 6,6 Ρίχτερ πρόσθεσε δύο ακόμα νέους ανθρώπους στη μακρά λίστα των νεκρών, ενώ οι ζημιές στις υποδομές και τα σπίτια του νησιού είναι μεγάλες.
Και αυτός ο νέος μεγάλος σεισμός ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που είναι γνωστό και δεδομένο. Οτι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, στην οποία γίνεται ένας αρκετά ισχυρός σεισμός κάθε ενάμιση χρόνο, ενώ εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης, το να γίνει ένας μεγάλος σεισμός είναι κάτι απολύτως αναμενόμενο.
Διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού
Ομως, όσα έγιναν στη Λέσβο πριν από μερικές βδομάδες, όσα έγιναν στην Κω προχτές, όσα - μοιραία - ενδέχεται να γίνουν σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας στο μέλλον, φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης. Δηλαδή, εκείνα τα έργα που αφορούν την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, τα οποία δεν είναι πρώτα στη λίστα των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, επειδή, απλά, δεν αποφέρουν κέρδη στους μονοπωλιακούς ομίλους, σε αντίθεση με έργα βιτρίνας ή άλλες υποδομές, π.χ. αυτοκινητόδρομους που με τα διόδια ρέει διαρκώς χρήμα προς τους κατασκευαστικούς ομίλους.
Με αυτά τα δεδομένα, αποτελεί κυριολεκτικά έγκλημα η μη θωράκιση του λαού από τα φυσικά φαινόμενα, εν προκειμένω των σεισμών, ένα έγκλημα που συντελείται διαχρονικά από την πολιτική εξουσία, που υπηρετεί την ανάπτυξη για λογαριασμό των μονοπωλίων σε βάρος των έργων για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών. Πολύ περισσότερο που οι σεισμολόγοι αμέσως μετά το σεισμό, με δηλώσεις τους, έκαναν ξεκάθαρο ότι παρά την ένταση του σεισμού, όσα σπίτια ή κτίσματα είναι καινούργια δεν κινδυνεύουν.
Τα έργα αντισεισμικής θωράκισης δεν εξασφαλίζουν κέρδη για το κεφάλαιο και κατά συνέπεια δεν αποτελούν προτεραιότητα. Αυτό καταδεικνύεται και από τα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ, τα οποία δεν κρίνουν ως «επιλέξιμα» τέτοια έργα, όπως και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, που επίσης είναι απαραίτητα. Με λίγα λόγια, ανθρώπινες ζωές, σπίτια, χώροι συνάθροισης της νεολαίας είναι στο έλεος του Εγκέλαδου. Δεν είναι μόνο τα έργα που δεν γίνονται, είναι και η μη τήρηση βασικών κανόνων, όπως κακοτεχνίες ή χτίσιμο πάνω σε μπαζώματα, που επίσης στοιχίζουν.
Εκατομμύρια κτίρια χωρίς σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές
Η ουσιαστική και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία είναι αναγκαιότητα, τόσο στο χώρο εργασίας όσο και στην κατοικία. Ομως, τέτοια προστασία της ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών δεν υπάρχει. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
ü Από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή το 57,4% των σχολικών μονάδων χαρακτηρίζονται «γερασμένες», αφού έχουν χτιστεί χωρίς ή με ελάχιστες αντισεισμικές προδιαγραφές.
ü Από τις υπόλοιπες 6.180 που έχουν χτιστεί μετά το 1985, μόλις οι 3.050 έχουν χτιστεί με πιο αυστηρές αντισεισμικές προδιαγραφές, μετά το 1995.
ü Μέχρι σήμερα σε ελάχιστα κτίρια, και κυρίως σχολεία, έχουν γίνει οι αναγκαίες παρεμβάσεις ενίσχυσης.
ü Μετά το σεισμό του 1999, 429 σχολικές μονάδες στην Αττική, από τις 2.465 που ελέγχθηκαν, κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση. Ομως, μόνο ένα μικρό ποσοστό, μερικές δεκάδες, έχουν αποκατασταθεί, ενισχυθεί ή αντικατασταθεί.
Ακόμα κι αυτός ο στοιχειώδης προσεισμικός έλεγχος των σχολείων σταμάτησε το Μάρτη του 2010, εξαιτίας των περικοπών σε δαπάνες και προσωπικό, με αποτέλεσμα να αποξηλωθούν τα συνεργεία ελέγχων και να παγώσουν οι διαδικασίες. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) στο πλαίσιο καταργήσεων και συγχωνεύσεων φορέων του Δημοσίου, τους προσεισμικούς ελέγχους ανέλαβαν δήμοι, των οποίων οι πόροι έχουν περικοπεί, ενώ το προσωπικό τους μειώνεται. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το 2012, με την ίδια λογική, καταργήθηκαν ή υπολειτουργούν οι Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων και οι Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, που είχαν ως αρμοδιότητα τις διαδικασίες αποκατάστασης μετά από σεισμό.
Υπάρχουν, επίσης, εκτιμήσεις ότι το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή κάπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια, χρειάζονται λεπτομερέστερο έλεγχο ή και παρέμβαση. Ακόμα χειρότερη μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Ποιος δεν θυμάται τις περιπτώσεις της «Ρικομέξ», της «Φαράν» κ.ά. και το σεισμό της Αθήνας το 1999. Σε κάθε περίπτωση, το 80% των 4.000.000 κτιρίων της χώρας έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός, και επομένως χρήζουν ελέγχων και ενισχύσεων.
Ομως, όπως είπαμε, τέτοια έργα σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν χρηματοδοτούνται από προγράμματα, όπως τα ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ. Τα έργα υποδομών και η πολιτική γι' αυτά υπαγορεύονται από την καπιταλιστική ανάπτυξη, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.
Υπάρχει και μια άλλη, εξίσου σοβαρή, πτυχή: Η έγκαιρη και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία απαντά και σε ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα, της ανάπτυξης του κατασκευαστικού κλάδου. Η ανεργία στον κλάδο είναι τεράστια. Χιλιάδες οικοδόμοι αλλά και αυτοαπασχολούμενοι στις κατασκευές βρίσκονται ή ωθούνται στην ανεργία. Η ανάπτυξη έργων υποδομής υπέρ των λαϊκών αναγκών θα είχε θετικό αντίκτυπο και σ' αυτόν τον τομέα.

Η αντισεισμική, αλλά και γενικότερα η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, η ελαχιστοποίηση του σεισμικού κινδύνου, είναι υπόθεση λαϊκής πάλης. Αλλά πρέπει να είναι καθαρό ότι μόνο η εξουσία που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει σε όλο το λαό, που θα υλοποιεί προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, με Κεντρικό Σχεδιασμό, μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Υποδομές δηλαδή στηριγμένες στην κοινωνική ιδιοκτησία και ενταγμένες στον Κεντρικό Σχεδιασμό. Μια πολιτική εξουσία και οικονομία που θα λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο την κάλυψη των αναγκών και την προστασία όλης της κοινωνίας.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο υπουργείο Εργασίας την περασμένη βδομάδα επιβεβαίωσε το γεγονός ότι όσο η κυβέρνηση «ανεβάζει ταχύτητες» στην αντεργατική πολιτική για τη θωράκιση και την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο «ανεβάζει στροφές» και η κυβερνητική προπαγάνδα, η διαστρέβλωση και η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας, στην προσπάθεια να πείσει ότι οι στόχοι του κεφαλαίου μπορούν να σημάνουν κάτι θετικό για το λαό.
Και τι δεν ανακάλυψε ο Αλ. Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο: Τη «μείωση της ανεργίας», την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», το χτύπημα της απλήρωτης εργασίας, τις λύσεις που δίνει στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τη «λύση» στο Ασφαλιστικό, ως και την αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα διαπίστωσε! Το ακόμα πιο αποκαλυπτικό είναι ότι οι διαπιστώσεις αυτές γίνονταν μόλις μία μέρα μετά, αφότου η κυβέρνησή του εγκαινίαζε το παραπέρα ξήλωμα της κυριακάτικης αργίας, δίνοντας το «πράσινο φως», ώστε τα μαγαζιά να είναι ανοιχτά 32 Κυριακές το χρόνο! Αλλά η πρόκληση δεν σταματά εκεί...
«Απασχολήσιμοι» για τη στατιστική μείωση της ανεργίας
Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε αναπαράγοντας το κυβερνητικό «αφήγημα» περί «σταθερής μείωσης της ανεργίας». Πρόκειται για «αφήγημα» χωρίς την παραμικρή αξία, αφού αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι η στατιστική απόκρυψη των ανέργων μέσα από την τεράστια αύξηση της ευελιξίας, αλλά και την ανακύκλωση των ανέργων, το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας στα δύο και τρία.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι με μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, οι απασχολούμενοι στον τουρισμό με 14 μορφές «ευέλικτων συμβάσεων», ακόμα και συμβάσεις μιας μέρας (!), οι «ενοικιαζόμενοι» από τα δουλεμπορικά, όπως βέβαια και οι άνεργοι, αλλά και οι χιλιάδες νέοι που αναγκάζονται να ξενιτεύονται γνωρίζουν καλά την πραγματικότητα, που δεν μπορεί να συσκοτιστεί από καμία προπαγάνδα και αστική στατιστική.
Για να καταλάβει κανείς, πόσο... αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την ανεργία - αλλά και το μέγεθος της κυβερνητικής απάτης - ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως μόνο φέτος θα απασχοληθούν στο Δημόσιο, μέσα από τα γνωστά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, 120.000 άνεργοι, δηλαδή πάνω από το 10% του συνόλου τους, οι οποίοι βέβαια μόλις τελειώσει το πρόγραμμα θα ξαναβρεθούν στις ουρές των ανέργων. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει, δηλαδή, είναι η ανακύκλωση των ανέργων και, μέσω αυτής, η συγκάλυψη των πραγματικών μεγεθών της ανεργίας.
Αλλά και τα ίδια τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, όσο κι αν η κυβέρνηση επιλέγει να κρύβεται πίσω από ποσοστά. Σύμφωνα με αυτά, τον περασμένο Απρίλη του 2017 ο αριθμός των απασχολούμενων, ανεξάρτητα από μορφή απασχόλησης, ήταν 3.749.975 άτομα. Τον ίδιο μήνα του 2012, ο αριθμός των απασχολούμενων ήταν 3.739.219 άτομα. Στην ουσία, δηλαδή, ο αριθμός των απασχολούμενων έμεινε στα ίδια επίπεδα. Την ίδια στιγμή, το ποσοστό της επίσημης ανεργίας εμφανίζεται μειωμένο, από 23,5% τον Απρίλη του 2012, σε 21,7% τον φετινό Απρίλη. Αρα, η μείωση της ανεργίας είναι μόνο στατιστική, αντανακλά και τη μεγάλη αύξηση της ευελιξίας και δεν μεταφράζεται σε πραγματική αύξηση της απασχόλησης.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι την ώρα που ο πρωθυπουργός «βλέπει» ακόμα και αύξηση μισθών, 600.000 μισθωτοί - σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ (Σεπτέμβρης 2016) - με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία έχουν 330 ευρώ καθαρό μισθό το μήνα!
«Προστατεύουν τους εργάτες»... με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων!
Ακόμα πιο εξοργιστικό και από τις στατιστικές αλχημείες είναι το γεγονός ότι την ώρα που η κυβέρνηση καμώνεται πως φροντίζει για τη μείωση της ανεργίας, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, με το 4ο μνημόνιο, απελευθέρωσε πλήρως τις ομαδικές απολύσεις για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, καταργώντας την διοικητική έγκριση (υπουργικό βέτο) για απολύσεις «άνω των νόμιμων ορίων». Πράξη με την οποία συμμορφώνεται με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, όπως είχε δεσμευτεί, και με την οποία λύνονται τα χέρια των καπιταλιστών να απολύουν από εδώ και πέρα κατά βούληση.
Αλλά μήπως η κυβέρνηση έβαλε κάποια εμπόδια έστω στην περίπτωση των ατομικών απολύσεων που και αυτές «θερίζουν» τους εργαζόμενους και επιτρέπουν στους καπιταλιστές να εναλλάσσουν το προσωπικό κατά το δοκούν; Μήπως άγγιξε, έστω και στο ελάχιστο, το νομοθετικό πλαίσιο που από το 2010 διευκολύνει ακόμα περισσότερο και τις ατομικές απολύσεις για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, μειώνοντας το χρόνο προειδοποίησης από 24 στους 6 μήνες και το ποσό προκαταβολής της αποζημίωσης από 6 σε 2 μισθούς; Μήπως πείραξε τίποτα από το νομοθετικό πλαίσιο που αυξάνει το όριο της «σύμβασης δοκιμής» - των «πρακτικάριων» - από τους 2 στους 12 μήνες και την καταγγελία της χωρίς καμία αποζημίωση; Και εδώ, στα ελάχιστα, η κυβέρνηση όχι μόνο κράτησε ανέγγιχτο το νομικό αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους οι καπιταλιστές για να μπορούν χωρίς κόστος να απολύουν, αλλά του «έβαλε και τη βούλα» με το 4ο μνημόνιο.
Και την ίδια ώρα διευρύνει συνολικά τα όπλα της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους, αφού με το 4ο μνημόνιο ήρθε η έμμεση νομιμοποίηση της εργοδοσίας να εφαρμόζει την ανταπεργία («λοκ άουτ»), ενώ στο στόχαστρο μπαίνει και η προκήρυξη απεργιών, καθώς η κυβέρνηση δεσμεύτηκε στην επόμενη «αξιολόγηση» να «υιοθετήσει νομοθεσία για την αύξηση της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία στο 50%»! Δηλαδή να αλυσοδέσει την εργατική τάξη για να μη σηκώσει κεφάλι.
Το αίσχος με τα «μπλοκάκια» και τα δώρα στους εργοδότες
Ακριβώς την ίδια τακτική τού «βαφτίζω το μαύρο άσπρο» εφαρμόζει και στην περίπτωση των εργαζομένων με «μπλοκάκι». Αντί να καταργήσει αυτό το αίσχος, να κόψει «μαχαίρι» την απάτη της εργοδοσίας που εμφανίζει μισθωτούς ως «αυτοαπασχολούμενους», στερώντας τους δικαιώματα και φορτώνοντας σε αυτούς το βάρος της ασφάλισης, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα επιδοτήσει και από πάνω τους εργοδότες για να πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές!
Δηλαδή, δεν φτάνει που δεν αντιμετωπίζει την απάτη της εργοδοσίας, δεν φτάνει που η κυβέρνηση έχει ήδη νομιμοποιήσει αυτό το άθλιο καθεστώς βάζοντας τους ίδιους τους εργαζόμενους να πρέπει να αποδείξουν ότι είναι μισθωτοί, αλλά έρχεται τώρα να δώσει και επιπλέον «δωράκια» στους εργοδότες, για να πράξουν το αυτονόητο.
Ιδού πώς το ίδιο το υπουργείο Εργασίας παρουσίασε την περασμένη Δευτέρα τη συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική: «Τίθεται σε εφαρμογή - γράφει το ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου - ένα μεγάλο πρόγραμμα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για όσους "εργοδότες" επιλέξουν να μετατρέψουν τον απασχολούμενο σε αυτούς με μπλοκάκι σε μισθωτό... Δίνεται λοιπόν το κίνητρο για πρώτη φορά για να μετατραπεί η ψευδώς δηλωμένη αυτοαπασχόληση, σε αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μισθωτή εργασία. Με αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται η προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας».
Μάλιστα, σύμφωνα με την ενημέρωση του υπουργείου Εργασίας, το ύψος της επιδότησης των εργοδοτών για κάθε θέση εργασίας θα φτάνει μέχρι και τα 350 ευρώ το μήνα, δηλαδή 4.200 ευρώ το χρόνο για κάθε θέση εργασίας. Οσα, δηλαδή, λαμβάνει κάποιος άνεργος από τον ΟΑΕΔ όταν χάσει τη δουλειά του, θα χρηματοδοτούνται οι εργοδότες... για να μην παρανομούν! Με δεδομένο ότι θα επιδοτηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές για 40.000 εργαζόμενους με μπλοκάκι, οι εργοδότες θα τσεπώσουν πάνω από 150 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Κι όμως, αυτήν την αθλιότητα η κυβέρνηση την παρουσιάζει ως «προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας»!
Την ίδια συνταγή επεξεργάζεται η κυβέρνηση και για το αίσχος των απλήρωτων εργαζομένων. Αφού άφησε και εδώ ανέγγιχτο όλο το πλέγμα των αντεργατικών νόμων, το οποίο επιτρέπει στους εργοδότες να μετατρέπουν χιλιάδες μισθωτούς σε σύγχρονους δουλοπάροικους, σε ομήρους, που δεν έχουν καμία διαφυγή και εγκλωβίζονται σε μια γκρίζα ζώνη μέσα στην οποία δεν είναι ούτε εργαζόμενοι, ούτε απολυμένοι, ώστε η εργοδοσία ούτε να τους πληρώνει, ούτε να τους αποζημιώνει, τώρα έρχεται να παρουσιάσει ως «λύση» την απαλλαγή της εργοδοσίας από τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της, τη χρηματοδότηση τέτοιων επιχειρήσεων μέσω ΕΣΠΑ, και για τους εργαζόμενους τα γνωστά προγράμματα «επανεκπαίδευσης», αυτοαπασχόλησης και «κοινωνικής οικονομίας».
Μάλιστα, για να αποπροσανατολίσει απ' όλα αυτά η κυβέρνηση ανοίγει μια φτηνή «βεντέτα» με τη Δικαιοσύνη, η οποία πατώντας πάνω στο αντεργατικό οικοδόμημα που έχουν διαμορφώσει οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση, κάνει αυτό που είναι ταγμένη να κάνει μέσα στο πλαίσιο του αστικού καθεστώτος: Να προστατεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των κατόχων της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των μέσων παραγωγής και να στέκεται εχθρική, «τυφλή» και «κουφή» απέναντι στα δίκαια και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Δίνει ψίχουλα σε λίγους, λεηλατεί το εισόδημα ακόμα περισσότερων
Και ενώ η κυβέρνηση ρίχνει το ανάθεμα στην εργατική τάξη, σαν «καλός Σαμαρείτης» φοράει το «ανθρωπιστικό της» προσωπείο για τα θύματα που προκαλεί και η δική της πολιτική. Ετσι, ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι για φέτος οι δαπάνες της Κοινωνικής Πρόνοιας ανέρχονται σε 1,57 δισ. ευρώ! Δηλαδή, σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που βιώνουν τη φτώχεια και ακόμα περισσότερα που κινδυνεύουν απ' αυτήν, η κυβέρνηση δίνει λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ, και μάλιστα ζητά να της αναγνωρίσουμε την «κοινωνική της ευαισθησία»... Υπόσχεται, μάλιστα, η κυβέρνηση το κονδύλι αυτό το 2019 να το αυξήσει στα 2,57 δισ., όταν την ίδια χρονιά, όπως ψήφισε με το 4ο μνημόνιο, μόνο από τους συνταξιούχους θα αφαιρέσει επιπλέον 2,632 δισ. ευρώ! Που σημαίνει ότι η πρόσθετη περικοπή των συντάξεων, και μόνο για το συγκεκριμένο έτος, ξεπερνά το κονδύλι που ο «ευαίσθητος» ΣΥΡΙΖΑ δίνει για την Πρόνοια.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Την ώρα που διαφημίζει το ΚΕΑ και τα σχολικά γεύματα για αυτούς που η καπιταλιστική κρίση και οι κυβερνήσεις που την διαχειρίζονται προς όφελος του κεφαλαίου έριξαν «στον πάτο του βαρελιού», με το Μεσοπρόθεσμο που ψήφισε, στο στόχαστρο μπαίνουν και τα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για τα πιο φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, με περαιτέρω καρατομήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018, στα οποία, για την ώρα, προβλέπονται περικοπές ύψους πάνω από 500 εκατ. ευρώ. Και είναι σίγουρο ότι η στρατιά των «απόκληρων» θα διογκωθεί από τη στιγμή που θα τεθεί σε εφαρμογή η μείωση του αφορολόγητου, που θα αφαιρέσει πάνω από 2,1 δισ. ευρώ ετησίως, ενισχύοντας τη φοροληστεία και οξύνοντας τις συνέπειες της «ανθρωπιστικής κρίσης» για την οποία η κυβέρνηση τόσο ανησυχεί...

«Η ανισότητα μπροστά στον σεισμικό κίνδυνο» ήταν το θέμα της συνεδρίασης της Επιτροπής Ερευνας και Τεχνολογίας της Βουλής που έγινε την περασμένη Τετάρτη, δηλαδή περίπου ένα 24ωρο πριν τον μεγάλο σεισμό στη Κω.
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια της συζήτησης, κυρίως από την πλευρά του ΚΚΕ, τα οποία ουσιαστικά επιβεβαίωσε με όσα ανέφερε ο Θεοδόσης Τάσιος, Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που ήταν και ο εισηγητής, έδειξαν ότι κάθε φορά τα θύματα αυτού του φυσικού φαινομένου είναι οι εργατικές - λαϊκές συνοικίες και υποβαθμισμένες περιοχές.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που σύμφωνα με τον καθηγητή «γεννάει το 50% της σεισμικής ενέργειας, κατά μέσο όρο μέσα στην πεντηκονταετία, που βγαίνει στην Ευρώπη κάθε χρόνο», ο κανονισμός για το χτίσιμο των κτιρίων που προβλέπει τα ελάχιστα για την αντισεισμική θωράκιση τροποποιήθηκε το 1985. Ωστόσο το 80% των κτιρίων της χώρας, δηλαδή περίπου 4.000.000 κτίρια, είναι κατασκευασμένα πριν το 1985. Πρόκειται στη συντριπτική τους πλειοψηφία για σπίτια που μένουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
«Ο σεισμός έχει ταξική συνείδηση», ανέφερε ο Θ. Τάσιος, «διότι διεθνώς, ποια σπίτια είναι εκείνα τα οποία θα γκρεμίσει; Τα σπίτια των φτωχών. Γιατί τα σπίτια των φτωχών; Διότι αυτά είτε είναι αυθαίρετα, είτε δεν έγιναν με μελέτες, είτε είναι τα παλαιότερα από όλα». «Η διακινδύνευση, που είναι το ρίσκο που λέμε, δηλαδή οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες από την εκδήλωση του κινδύνου, είναι μεγάλες ή μικρές, ανάλογα με τη θέση, με τον πλούτο, με το σπίτι όπου μένεις», πρόσθεσε, για να καταλήξει: «Είναι βέβαιο ότι έχουμε μπροστά μας μια ανθρωπογενή ανισότητα ενώπιον της τεχνολογίας, ενώπιον του προσδόκιμου ζωής».
Σημείωσε ότι η αντισεισμική προστασία είναι «πολιτικό θέμα», αν και «έχουμε τεχνικούς και οικονομικούς ειδικούς», ωστόσο «χωλαίνει ο έλεγχος, χωλαίνουν οι προτεραιότητες των αξιών», «σε ποιο βαθμό χρηματοδοτείς ορισμένα πράγματα ή ενθαρρύνεις τη δανειοδότηση».
***
Ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Τάσσος, παίρνοντας το λόγο, παρουσίασε τα εξής στοιχεία: «Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι μετά το σεισμό της Αθήνας του 1999 (της Πάρνηθας) αποφασίστηκε να γίνουν πρωτοβάθμιοι ταχείς οπτικοί έλεγχοι σε 80.000 με 90.000 δημόσια κτίρια, δηλαδή σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ. Είναι γνωστό ότι 17 χρόνια μετά δεν έχουν ελεγχθεί παρά μόνο το 15% αυτών των κτιρίων. Από αυτά που ελέγχθηκαν, το 30% βρέθηκε ότι είχε ανάγκη άμεσων επεμβάσεων. Αυτές δεν έχουν γίνει παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις». Εδώ θα πρέπει να προστεθεί ακόμα ότι από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σ' όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985! Το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή περίπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια. Παρόμοια εικόνα επικρατεί και για τους χώρους δουλειάς.
Σχολιάζοντας τα στοιχεία αυτά, ανέφερε για την αντισεισμική θωράκιση ότι «όπως πολύ σωστά ανέφερε ο κ. καθηγητής, πρόκειται για πολιτική απόφαση» και γι' αυτό «δεν είναι δυνατόν κανείς να πιστεύει ότι μπορεί πραγματικά στο πλαίσιο αυτού του συστήματος να μειωθεί η ανισότητα. Δεν γίνεται. Είναι λειτουργικό στοιχείο. Οι δαπάνες για αντισεισμική θωράκιση είναι πολιτική απόφαση να μην είναι επιλέξιμες από την Ευρωπαϊκή Ενωση και για τη χώρα μας, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν φέρνουν τα επιθυμητά κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα των κατασκευών». Και εδώ φαίνεται καθαρά η βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος: «Στο κόστος και το όφελος», στο βωμό δηλαδή της κερδοφορίας του κεφαλαίου, θυσιάζεται «η προστασία της ανθρώπινης ζωής».
Προς επιβεβαίωση αυτών, αρκεί να αναφερθεί ότι την ώρα που χιλιάδες παιδιά πηγαίνουν σε σχολεία ετοιμόρροπα, στον κρατικό προϋπολογισμό του 2017 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και στους προηγούμενους των άλλων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη για την αντισεισμική θωράκιση. Το ίδιο και στους προϋπολογισμούς των 13 Περιφερειών, όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα βέβαια πέφτουν «βροχή» τα δισεκατομμύρια για την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών.
***
Αν κάτι επιβεβαιώνεται είναι πως η «ανισότητα απέναντι στο σεισμό» δεν είναι καθόλου φυσικό φαινόμενο, γι' αυτό και η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, τα μέτρα προστασίας και πρόληψης, είναι υπόθεση της πάλης της εργατικής τάξης συνολικά του λαού.

Κυρίως όμως επιβεβαιώνεται και σε αυτή την περίπτωση ότι καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και προστασία της ζωής των λαϊκών στρωμάτων είναι μεγέθη ασυμβίβαστα. Μόνο ο σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία και οικονομία, που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει στο λαό και που - με «όπλο» τον κεντρικό σχεδιασμό - θα σχεδιάζει υποδομές και προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, μπορεί να λύσει οριστικά το πρόβλημα, να αξιοποιήσει και εδώ όλες τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες προς όφελος των λαϊκών αναγκών και όχι με γνώμονα τις «προτεραιότητες» και τα περιθώρια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι μέρες του καύσωνα αποτελούν ένα ακόμα καμπανάκι κινδύνου για την εργατική τάξη. Χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με εργασιακούς χώρους - καμίνια, πραγματικά κολαστήρια. Αυτό αφορά και ανοιχτούς χώρους (εργοτάξια, κτλ), όπου υπάρχει άμεση έκθεση στον ήλιο, αλλά και κλειστούς χώρους, όπου είτε λόγω κατασκευής (μη επαρκής αερισμός, υπόγεια, θερμοκήπια, μεταλλική σκεπή, κτλ), είτε λόγω εργασιακών παραγόντων (π.χ. λειτουργία μηχανών) οι συνθήκες εργασίας θα είναι ανυπόφορες και εξοντωτικές. Σε όλους αυτούς τους χώρους υποχρεώνονται οι εργαζόμενοι να δουλέψουν μέχρι τελικής πτώσης, στο όνομα της συνέχισης της παραγωγής, των προθεσμιών για την παράδοση των εμπορευμάτων, της “εξυπηρέτησης του πελάτη”, της “ανταγωνιστικότητας”.
Η δουλειά κάτω από συνθήκες καύσωνα δεν αποτελεί ζήτημα παλικαριάς ή σκληραγώγησης. Η εργατική τάξη δεν χρειάζεται να αποδείξει στους κεφαλαιοκράτες τις ικανότητες της, τις αντοχές και το κουράγιο της. Δεν χρειάζεται να κάνουμε το “καλό παιδί” απέναντι στην εργοδοσία, να ξοδεύουμε και την τελευταία σταγόνα ιδρώτα για ένα άθλιο μεροκάματο. Απέναντι μας έχουμε, εκτός από τους εργοδότες, και έναν ακόμα ύπουλο αντίπαλο: η ζέστη και η υγρασία έχουν και άμεσα αρνητικά αποτελέσματα (καταπόνηση, αφυδάτωση, αύξηση του κινδύνου εργατικών ατυχημάτων), αλλά και μακροπρόθεσμη επίδραση σε χρόνιες παθήσεις (καρδιοπάθειες, κτλ). Δε χωράει κανένας εφησυχασμός, καμιά επανάπαυση με πρόφαση το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τις σωματικές του αντοχές.
Πολύ περισσότερο όταν και για τα ζητήματα αυτά δεν πρόκειται κανείς άλλος να φροντίσει για την υγεία μας εκτός από εμάς τους ίδιους και τα ταξικά σωματεία μας. Για την εργοδοσία η κερδοφορία είναι πρωτεύον ζήτημα. Κέρδη και εργατικά συμφέροντα δεν συμβιβάζονται, γι΄ αυτό και ποτέ δεν παίρνονται ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Δεν μπορούμε να περιμένουμε περισσότερα ούτε από το κράτος και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του. Θα ξαναδούμε τυπικές ανακοινώσεις, προειδοποιήσεις και ευχολόγια, χωρίς καμία αυστηρή εφαρμογή έστω και της κολοβής σημερινής νομοθεσίας.
Το Εργατικό Κέντρο Λαμίας, θεωρεί ότι είναι στο χέρι μας, στο χέρι των σωματείων να απαιτήσουν και να επιβάλλουν ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Χρειάζεται να απαιτήσουμε:
1. Άμεση διακοπή όλων των υπαίθριων εργασιών όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 38ο C. Πλήρης καταβολή του μεροκάματου χωρίς καμία περικοπή. (Θυμίζουμε ότι η διακοπή αυτή των εργασιών προβλέπεται ήδη ρητά στη συλλογική σύμβαση εργατοτεχνιτών οικοδομών και συναφών κλάδων).
2. Άμεση διακοπή όλων των εργασιών όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 38 βαθμούς Κελσίου σε ιδιαίτερα επιβαρυμένους θερμικά χώρους (γιαπιά, μηχανοστάσια, χυτήρια, ναυπηγικές εργασίες, υαλουργίες, μηχανουργεία, θερμοκήπια, κτλ). Πλήρης καταβολή του μεροκάματου χωρίς καμία περικοπή.
3. Περιορισμός άλλων βαριών εργασιών όταν οι συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες.
4. Αποχή από την εργασία, όταν επικρατούν συνθήκες καύσωνα, των εργαζομένων που εντάσσονται σε ομάδες υψηλού κινδύνου (καρδιοπαθείς, πνευμονοπαθείς, διαβητικοί, νεφροπαθείς, εγκυμονούσες, κτλ). Πλήρης καταβολή του μεροκάματου.
5. Ύπαρξη διαλειμμάτων κατάλληλης διάρκειας για τη μείωση της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων.
6. Δημιουργία κατάλληλων κλιματισμένων χώρων διαλείμματος για την ανάπαυση των εργαζομένων.
7. Διάθεση σε συνεχή βάση στους εργαζόμενους πόσιμου δροσερού νερού κοντά στο χώρο εργασίας τους.
8. Ύπαρξη και λειτουργία κλιματισμού στους χώρους εργασίας όπου αυτό είναι εφικτό. (Σημειώνουμε ότι πολλές φορές η εργοδοσία, για να αποφύγει το κόστος της εγκατάστασης κλιματιστικών, προφασίζεται ότι η λειτουργία τους δεν είναι συμβατή με την παραγωγική διαδικασία.)
9. Επαρκής γενικός εξαερισμός σε όλους τους χώρους εργασίας με εγκατάσταση ανεμιστήρων στα ψηλά σημεία των αιθουσών και αερισμός με φυγοκεντρικούς ανεμιστήρες.
10. Επαρκής ανανέωση του αέρα των εργασιακών χώρων με προσαγωγή νωπού αέρα και ταυτόχρονη απαγωγή του αέρα του χώρου εργασίας.
11. Απαγωγή των ρύπων και του θερμού αέρα όσο το δυνατό πιο κοντά στην πηγή τους.
12. Μόνωση των πηγών θερμότητας (μεγάλων μηχανών, κτλ).
13. Θερμομόνωση της πλάκας ή στέγης.
Τα μέτρα αυτά αποτελούν μια ελάχιστη προστασία των εργαζομένων απέναντι στις συνθήκες καύσωνα. Αποτελούν ζήτημα αντιπαράθεσης με τους κεφαλαιοκράτες που, με την τρομοκρατία ή με το καλόπιασμα, προσπαθούν σε κάθε περίπτωση να αποφύγουν να τα πάρουν. Απαιτείται επόμενα η πρωτοβουλία και η ενεργητική παρέμβαση των ίδιων των ταξικών σωματείων, των Επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας, των ίδιων των εργαζομένων που πρέπει να οργανωθούν στα συνδικάτα, να τα μαζικοποιήσουν και να προπαγανδίσουν αυτά τα μέτρα σαν στόχους πάλης μέσα στους εργαζόμενους. Το Εργατικό Κέντρο Λαμίας και τα ταξικά σωματεία είναι αποκούμπι για τους εργαζόμενους σε κάθε χώρο δουλειάς, σημείο καταγγελίας, πληροφόρησης και αγωνιστικής στήριξης για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας τους.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 25 Ιουνίου το 1ο συνέδριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λαμίας.
Ένα εργατικό κέντρο που δημιουργήθηκε αφού  ο πλήρης  εκφυλισμός του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Φθιώτιδα οδήγησε στην διάλυση του Εργατικού Κέντρου Φθ-δας για να καλυφτούν οικονομικές ατασθαλίες που υπήρξαν μέσω της διενέργειας σεμιναρίων.
   Τα 9 σωματεία  μέλη του ΕΚΛ μέσα από  αρχαιρεσίες που πραγματοποίησαν στο διάστημα από τον Απρίλη μέχρι τον Ιούνιο του 2017 ανέδειξαν 30 αντιπροσώπους για το συνέδριο του. Στις αρχαιρεσίες των Σωματείων συμμετείχαν 914 εργαζόμενοι από  742 παρουσιάζοντας μία αύξηση ψηφισάντων κατά 23%. 
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή υπήρξε στην έναρξη των εργασιών η τιμητική  αναφορά στην ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας το 1940 ( αυτό που διέλυσαν τον Νοέμβρη του 2016 μετά από 76 χρόνια τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ -ΔΑΚΕ) και στον πρώτο πρόεδρο του ΣΙΑΤΡΑ ΘΑΝΑΣΗ, στέλεχος του ΚΚΕ. Ο οποίος εκτελέστηκε μαζί με ακόμα 2 μέλη του ΚΚΕ στα Καστέλλια Φωκίδας, ως αντίποινα μετά την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Στην μνήμη τους κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Το συνέδριο των αντιπροσώπων ομόφωνα αποφάσισε να δοθεί το όνομα του στην αίθουσα εκδηλώσεων που θα αποκτήσει το Εργατικό Κέντρο Λαμίας.
Στο 1ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Λαμίας παραβρέθηκαν και απεύθυναν χαιρετισμό:
ü     Συντονιστικό αγροτικών συλλόγων μπλόκου Ανθήλης
ü     Νομαρχιακό τμήμα ΑΔΕΔΥ Φθιώτιδας
ü     ΕΛΜΕ Φθιώτιδας
ü     Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Φθιώτιδας
ü     Σωματείο Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Φθιώτιδας
ü     Ομάδα Γυναικών Λοκρίδας της ΟΓΕ
Εκ μέρους παλιών συνδικαλιστών του ταξικού κινήματος στη  Φθιώτιδα, χαιρετισμό απεύθυνε ο Χρήστος Οικονόμου ( πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στην μεγάλη απεργία του 1977).
Στις τοποθετήσεις τους οι αντιπρόσωποι μετέφεραν την εμπειρία που αποκτήθηκε μέσα από την δράση του Εργατικού Κέντρου Λαμίας και των πρωτοβάθμιων σωματείων.  Ιδιαίτερη αναφορά έγινε για τους εργολαβικούς εργαζομένους στην ΛΑΡΚΟ και του Νοσοκομείο Λαμίας. Στους αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα για να μην χαθεί καμιά θέση εργασίας.
Στην σύγκρουση ανάμεσα στις ταξικές δυνάμεις και τον εργοδοτικό- κυβερνητικό συνδικαλισμό, που προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και να τους τρομοκρατήσει ότι οι αγώνες οδηγούν στο χάσιμο θέσεων εργασίας και στο κλείσιμο επιχειρήσεων.
Η Δράση στον χώρο του εμπορίου και στην προσπάθεια συσπείρωσης στο σωματείο εργαζομένων ώστε να αντιμετωπιστούν απλήρωτη εργασία , εργασία εκτός ωραρίου, τρομοκρατικές απολύσεις. Η προσπάθεια να υπάρξει κοινή δράση με τους μικρομεσαίους ΕΒΕ ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας.
Επίσης τους αντιπροσώπους απασχόλησε  η ανασύνταξη του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος στην Φθιώτιδα. Πως θα συμβάλλουν τα σωματεία και το Εργατικό Κέντρο Λαμίας στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων προς όφελος των εργαζομένων. Καθώς και τι στόχοι μπαίνουν για δημιουργία νέων σωματείων σε επιχειρήσεις και κλάδους που δεν υπάρχουν.
Ψηφίστηκε  επίσης πλαίσιο δράσης και αιτημάτων, ψήφισμα συμπαράστασης στους συμβασιούχους τον ΟΤΑ που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις για την καταβολή των δεδουλευμένων και την μετατροπή των συμβάσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου, και  λήψη απόφασης για συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην συνεταιριστική τράπεζα Λαμίας που πραγματοποιούνται από 16 Μάιου 2017 με την κάλυψη του Εργατικού Κέντρου Λαμίας.  
Στις αρχαιρεσίες για την εκλογή Διοίκησης και αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ:
Συμμετείχαν: 30 αντιπρόσωποι
Ψήφησαν: 27
Άκυρα: 0
Λευκά: 0
Και εκλέχτηκαν
  1. Αλεξόπουλος    Αλέξιος                             Σωματείο οικοδόμων φθ/δας
  2. Πολίτης              Παναγιώτης                     Μετάλλου Φθ-δας – εργαζόμενος ΛΑΡΚΟ
  3. Οικονόμου         Γιώργος                           Εμπ/λων και Ιδ. Υπαλλήλων                                
  4. Αντωνίου           Νίκος                                οικοδόμων  Κ. Βούρλων
  5. Τσέτσος             Ευθύμιος                         ΔΕΥΑ - Λαμίας
  6. Ιακωβίδης          Φοίβος                             Εμπ/λλων και Ιδ. Υπαλλήλων
  7. Ζαχαρόπουλος  Στέλιος                             Γάλακτος – Τροφίμων - Ποτών
  8. Τσαμπίρι            Μιχάλης                           οικοδόμων φθ/δας ( μετανάστης – Αλβανία)
  9. Δελιχάς               Γιώργος                          Τύπου και Χάρτου φθ/δας
  10. Μάγκας               Δημήτρης                        ΔΕΥΑ - Λαμίας
  11.  Κουραβάνα       Δήμητρα                           Εμπ/λλων και Ιδ. Υπαλλήλων
  12.  Ρήνας                Νίκος                                Μετάλλου Φθ/δας – εργαζόμενος ΛΑΡΚΟ
  13.  Λάππας             Παναγιώτης                      Σωματείο οικοδόμων φθ/δας
 Εξελεγκτική επιτροπή
  1. Καραπλιός  Βασίλης                                    Σωματείο  εργαζομένων   ΠΑΚΟ
  2. Γιαννακόπουλος Νίκος                                Σωματείο οικοδόμων φθ/δας
  3. Ανδρυώτης  Σταύρος                    Συνδικάτο Μετάλλου φθ/δας – εργαζόμενος ΛΑΡΚΟ
Αντιπρόσωπος για την ΓΣΕΕ

  1.Πολίτης Παναγιώτης             Πρόεδρος Σωματείου Μετάλλου φθ/δας Εργαζόμενος στην ΛΑΡΚΟ

Δ Ε Λ Τ Ι Ο   Τ Υ Π Ο Υ

Η άθλια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στους χώρους εργασίας, με ευθύνη της μεγαλοεργοδοσίας, της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, επιβεβαιώνεται καθημερινά με δεκάδες εργατικά ατυχήματα που αφήνουν πίσω τους σακατεμένους και νεκρούς εργάτες.
Χθες, στα έργα της Ολυμπίας Οδού, στην Ακράτα, ένας ακόμη συνάδελφος οικοδόμος έχασε τη ζωή του. Την ίδια ώρα, σε εργοτάξιο στα Χανιά είχαμε το σοβαρό τραυματισμό ενός ακόμη συναδέλφου, λόγω πτώσης του από σκαλωσιά.
Η κατάσταση στους χώρους δουλειάς φανερώνει έναν ακήρυχτο πόλεμο με θύματα τους εργαζόμενους στις Κατασκευές, που αναγκάζονται να θέτουν τη ζωή τους μπροστά σε μεγάλους κινδύνους για να εξασφαλίσουν ένα πενιχρό μεροκάματο ώστε να ανταποκριθούν στις μεγάλες ανάγκες των οικογενειών τους.
Για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, έχει τεράστιες ευθύνες η κυβέρνηση, που με την πολιτική της έχει οπλίσει το χέρι της εργοδοσίας για να εκμεταλλεύεται μέχρι «τελικής πτώσεως» τους εργαζόμενους.
Τα ατυχήματα, που καθημερινά συμβαίνουν και αρκετά από αυτά είναι θανατηφόρα –μόνο το τελευταίο 2μηνο στην Ολυμπία Οδό είχαμε δύο νεκρούς – έχουν αιτίες. Οι αιτίες βρίσκονται στην εντατικοποίηση της δουλειάς, την έλλειψη μέτρων ασφάλειας, την εγκληματική τακτική της μεγαλοεργοδοσίας, που με κάθε τρόπο επιδιώκει περισσότερα κέρδη θυσιάζοντας τη ζωή των εργαζομένων.
Αυτές τις αιτίες, κυβέρνηση και εργοδοσία τις κρύβουν. Οι κορδέλες που κόβουν και τα σόου που δίνουν στους τηλεοπτικούς δέκτες για τα έργα που ολοκληρώνονται δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια. Τα έργα που γίνονται είναι ποτισμένα με τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών.
Για μια ακόμα φορά, καταγγέλλουμε τους υπεύθυνους και ρωτάμε, αν η κυβέρνηση, το αρμόδιο υπουργείο και οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, θα πάρουν κάποιο μέτρο για το όργιο εντατικοποίησης που συμβαίνει στους χώρους εργασίας, ιδιαίτερα στα μεγάλα εργοτάξια της  Αθηνών – Πατρών.
Καταγγέλλουμε, την ανυπαρξία των αρμόδιων μηχανισμών ελέγχου στα εργοτάξια. Ακόμα κι όταν προβούν σε ελέγχους, αυτοί γίνονται με εντελώς τυπικό χαρακτήρα, γίνονται για «τα μάτια του κόσμου».
Είναι εξοργιστικό να τσακίζονται εργάτες και οι υπεύθυνοι να σφυρίζουν αδιάφορα. Στην ουσία, να μεταθέτουν την ευθύνη στους νεκρούς και τσακισμένους εργάτες.
Η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, απαιτεί άμεσα να παρθούν μέτρα για την ασφάλεια της ζωής των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Να παρθούν μέτρα ενάντια στην εντατικοποίηση.
Καλούμε τους εργαζόμενους, να αγωνιστούμε για τη ζωή μας, χωρίς καμιά υποχώρηση στις καθημερινές πιέσεις και τη τρομοκρατία που ασκεί η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς.

Μαζί, οι εργαζόμενοι με τα συνδικάτα και την Ομοσπονδία, έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε με τον αγώνα μας όσα έχουμε ανάγκη. Μαζί, μπορούμε να διασφαλίσουμε «να πηγαίνουμε γεροί στη δουλειά και να γυρίζουμε γεροί στις οικογένειές μας».

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.