Articles by "ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ"

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


Πλούσια πείρα για τους σημερινούς αγώνες των εργαζομένων -ιδιαίτερα για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης- μεταφέρθηκε από την εκδήλωση που διοργάνωσε η ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ το απόγευμα της Πέμπτης 6 Σεπτέμβρη, στο δημαρχείο Χαϊδαρίου, για την παρουσίαση της έκδοσης της ΕΠ Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, με τίτλο: «ΛΑΡΚΟ '77: Το χρονικό των 110 συγκλονιστικών ημερών της μεγάλης απεργίας στη ΛΑΡΚΟ. Γενάρης - Μάης 1977».
Το βιβλίο εκδόθηκε στο πλαίσιο των 100χρονων του Κόμματος και αποτυπώνει με ζωντάνια, μέσα από τα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή», τις 110 μέρες της απεργίας, του ηρωικού αγώνα των εργατών μιας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας. Την επανέκδοση προλογίζει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε τότε άμεση σχέση με την πολύμηνη απεργία, ως στέλεχος του Κόμματος στην περιοχή.
Στην έκδοση περιέχονται δεκάδες ζωντανές μαρτυρίες πρωταγωνιστών της απεργίας, όπως καταγράφηκαν στα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή». Η καταγραφή βήμα - βήμα μιας κινητοποίησης που συγκλόνισε τότε την εργατική τάξη, όπως γίνεται στο βιβλίο, δίνει πολύτιμα διδάγματα και για τους σημερινούς εργατικούς αγώνες, σε μια περίοδο που είναι ανάγκη να φουντώσουν νέες εστίες αντίστασης, να προχωρήσει αποφασιστικά η ανασύνταξη του κινήματος, η σύγκρουση με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της.

Συγκρούστηκαν δύο τάξεις

Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Χρήστο Οικονόμου που ήταν πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ κατά τη διάρκεια της απεργίας, ο οποίος αναφέρθηκε, τόσο στο χρονικό αυτού του ηρωικού αγώνα, όσο και στα διδάγματα που βγαίνουν από αυτόν (δείτε παραπάνω σε video την ομιλία του). 
Η απεργία ξεκίνησε με αίτημα να δοθεί ετήσια αύξηση 24%, όταν η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν 12,5%. «Το 24% που ζητούσαμε για όλο το χρόνο, ισοδυναμούσε με το ποσό που έχανε περίπου κάθε μέρα ο Μποδοσάκης από τη μη λειτουργία του εργοστασίου λόγω της απεργίας», σημείωσε ο Χρ. Οικονομόμου, εξηγώντας πως για τον Μποδοσάκη το θέμα δεν ήταν οικονομικό, ήταν θέμα υποταγής των εργαζομένων. 
Ο Χρ. Οικονόμου σημείωσε πως στη Λάρυμνα βρίσκονταν αντιμέτωπες οι δύο κυριότερες τάξεις της χώρας. Η εργοδοσία εξάντλησε όλους τους εκβιασμούς για να μην ξεκινήσει η απεργία, και αφού δεν κατάφερε να την αποτρέψει, όλοι οι μηχανισμοί του κράτους, η αστυνομία, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, τα αστικά μέσα ενημέρωσης στράφηκαν κατά των απεργών. Το εργοδοτικό-κυβερνητικό μπλοκ τοποθέτησε μέχρι και δυναμίτες στα σπίτια απεργών και έκανε δολοφονική επίθεση σε μελή της ΚΝΕ. Δίπλα στους απεργούς βρέθηκαν η εργατική τάξη με τα ταξικά συνδικάτα, η κοινωνία της περιοχής, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ο «Ριζοσπάστης, ο «Οδηγητής», το μαζικό κίνημα όπου στις διοικήσεις του ήταν Κομμουνιστές. Η πανελλήνια λαϊκή εργατική αλληλεγγύη έλυσε το πρόβλημα επιβίωσης των απεργών. Επίσης προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στην κυβέρνηση και την εμπόδισε να χρησιμοποιήσει πιο τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ οι απεργοί συνειδητοποίησαν ότι έδιναν τη μάχη για όλη της εργατική τάξη, όπως ειπώθηκε.
«Η απεργία της ΛΑΡΚΟ έδειξε ότι ο ο μόνος δρόμος για να διεκδικηθούν αιτήματα και να αποκρουστούν οι επιθέσεις των μονοπωλίων είναι είναι ο δρόμος της ενότητας, της αλληλεγγύης και του αγώνα», τόνισε ο Χρ. Οικονόμου. «Η εξέλιξη όμως της ΛΑΡΚΟ στην πορεία, αποδεικνύει ότι από μόνος του ο αγώνας για την επίλυση επιμέρους προβλημάτων δεν αρκεί για την συνολική λύση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά απαιτείται αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής των μονοπωλίων που δημιουργούν και συσσωρεύουν τα λαϊκά προβλήματα»,πρόσθεσε.

Χρησιμοποιώντας ανυπόστατους ισχυρισμούς και επιχειρήματα που έχουν χρεοκοπήσει στη συνείδηση των εργαζομένων, ο ΣΕΒ σε ανακοίνωσή του για τη σημερινή απεργία στο λιμάνι του Πειραιά «ζητά την άμεση παρέμβαση της Δικαιοσύνης και των αρμόδιων αρχών προκειμένου  να αποκατασταθεί η εύρυθμη λειτουργία του λιμανιού του Πειραιά», αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «τις ημέρες αυτές επιχειρείται από ολιγομελές κομματικό σωματείο μειοψηφίας η παρεμπόδιση λειτουργίας του λιμανιού».
Σε ένα ρεσιτάλ προκλητικότητας και πλήρους αντιστροφής της πραγματικότητας, ο ΣΕΒ υποστηρίζει ότι «το αμφίβολης αντιπροσωπευτικότητας σωματείο αυτό διοργανώνει κινητοποιήσεις και αποκλείει συστηματικά τον εμπορικό λιμένα, παρά το γεγονός ότι η ελληνική δικαιοσύνη χαρακτήρισε αυτές τις ενέργειές του παράνομες και καταχρηστικές.  Παρεμποδίζεται έτσι η πρόσβαση στην εργασία, όχι μόνο της πλειοψηφίας των εργαζομένων της εταιρείας, αλλά και των εργαζομένων σε όσες εταιρείες εδρεύουν στο λιμάνι ή συναλλάσσονται εντός αυτού», προσθέτει ο ΣΕΒ, ενθαρρυμένος από την ασκούμενη αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων, αξιοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, το εργοδοτικό «σωματείο» που η ίδια η εργοδοσία δημιούργησε, καθώς και το οπλοστάσιο των αντιαπεργιακών μνημονιακών νόμων που διατηρεί και ενισχύει η κυβέρνηση.
Ανασύροντας από τη ναφθαλίνη επιχειρήματα συκοφάντησης των αγώνων για τη διεκδίκηση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και του συνδικαλιστικού κινήματος που παλεύει με ταξικό προσανατολισμό, κόντρα στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της εργοδοσίας, ο ΣΕΒ αναφέρει ακόμη ότι «το κόστος των κινητοποιήσεων αυτών για την ελληνική οικονομία (επιχειρήσεις και εργαζόμενους) είναι τεράστιο», σημειώνοντας ότι «τα μισθολογικά επίπεδα των εργαζομένων είναι υψηλότερα από το μέσο όρο του κλάδου, αλλά το σωματείο επιμένει να αξιώνει ανεδαφικές μισθολογικές αυξήσεις».
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)


Οκαταμερισμός εργασίας ανάμεσα στους στυλοβάτες του συστήματος είναι πραγματικά θαυμαστός. Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει, και οι δυο μαζί ξεπλένουν την εργοδοσία και τους επενδυτές, βάζοντας στο στόχαστρο τους απεργούς.
Η κυβέρνηση αρνείται να δώσει το χαρακτήρα “βαρέα κι ανθυγιεινά” στο επάγγελμά τους. Δίνει τα νομικά εργαλεία στους καπιταλιστές για να κηρύσσεται κάθε απεργία “παράνομη και καταχρηστική” με τα πιο απίθανα προσχήματα. Ενώ ο Νεφελούδης από το Υπουργείο Εργασίας έδωσε τα στοιχεία που δείχνουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι εργάτες της COSCO είναι προνομιούχοι, ίσως και βολεμένοι, γιατί παίρνουν πολύ παραπάνω από το μέσο όρο του κατώτατου μισθού πείνας που θεσμοθετήθηκε με νόμο του κράτους -ούτε καν με διαπραγμάτευση, για τα μάτια του κόσμου. Κι ενώ καμαρώνει πως επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις, φαίνεται στην πράξη πως είναι στο χέρι του εργοδότη να κάνει ό,τι θέλει.
Η εργοδοσία καταγγέλλει κάθε απεργιακό αγώνα. Στήνει δικό της εργοδοτικό σωματείο, εκεί που δεν ήθελε κανένα, για να βάλει στο χέρι τους εργάτες και να ελέγχει τις διαθέσεις τους. Πληρώνει αδρά τα ΜΜΕ και δίνει γραμμή στα παπαγαλάκια του συστήματος, που παπαγαλίζουν πρόθυμα τα στοιχεία που τους δίνει, σαν αποτέλεσμα δικής τους δημοσιογραφικής έρευνας. Και βάζει τα τσιράκια της να τραμπουκίζουν σαν μπράβοι ακόμα και τους ρεπόρτερ που καλύπτουν δημοσιογραφικά την κινητοποίηση.

Χρυσαυγίτες-τσιράκια της εργοδοσίας, με την ανοχή της κυβέρνησης, χτυπάνε δημοσιογράφο που κάλυπτε τη συγκέντρωση των εργαζομένων της Cosco..Ο δημοσιογράφος καλεί το λιμενικό να συλλάβει το δράστη κ το λιμενικό σφυρίζει αδιάφορα.. Κάνει τον "Κουβέλη"...

Το εργοδοτικό σωματείο ετοιμάζεται να μηνύσει την ΕΝΕΔΕΠ! Ενώ ο ΣΕΒ ζητάει επισήμως την παρέμβαση της δικαιοσύνης, για τα κέρδη που χάνονται…
Τα ΜΜΕ αναπαράγουν σαν κασετόφωνα τα ίδια επιχειρήματα. Οι απεργοί ανήκουν σε ένα μικρό σωματείο που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, εμποδίζουν τους καλούς εργαζόμενους που θέλουν να δουλέψουν και καταστρέφουν την οικονομία. Οι εργάτες είναι καλοπληρωμένοι με μισθούς τριπλάσιους από το βασικό μισθό και μόνο σα βολεμένους δεν τους παρουσιάζουν. Τα αιτήματα της απεργίας είναι μόνο οι αυξήσεις και τα “βαρέα κι ανθυγιεινά” που ούτως ή άλλως δεν είναι στο χέρι της εταιρίας να το καθορίσει. Και με ένα μαγικό τρόπο κάνουν γαργάρα πως οι εργάτες στις προβλήτες δεν έχουν συλλογική σύμβαση, δουλεύουν με άθλια μέτρα ασφαλείας κι ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Αυτά είναι μικρές λεπτομέρειες, που χάθηκαν κάπου στο δρόμο για την αντικειμενική και σφαιρική ενημέρωση.
-Το iefimerida επιλέγει έναν ψύχραιμο αντικειμενικό τίτλο: το ΠΑΜΕ θέλει να διαλύσει το λιμάνι του Πειραιά. Και μας ενημερώνει υπεύθυνα πως στελέχη του ΠΑΜΕ καταφτάνουν στο λιμάνι με ομοιόμορφες στολές (σαν στρατός δηλαδή), εμποδίζουν την είσοδο στους εργαζόμενους, ενώ το λιμενικό κάθεται και παρατηρεί (αντί δηλ να επέμβει και να χτυπήσει τους απεργούς, για να τους διώξει).
-Το Πρώτο Θέμα μας λέει από “κύκλους της COSCO” πως τα μέλη του ΠΑΜΕ πηγαίνουν με φορτηγάκια στο λιμάνι, ενώ το σωματείο που κάνει την απεργία δεν είναι αντιπροσωπευτικό, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων διαφωνούσε με τη γραμμή του και έκανε άλλο σωματείο. Αλλά αν ήταν τόσο μεγάλη αυτή η πλειοψηφία, τότε γιατί δεν πήραν τους συσχετισμούς με το μέρος τους στο σωματείο που ήδη υπήρχε;
Στο καπάκι καταφτάνει και το βαρύ πυροβολικό της ακροδεξιάς αριστείας. Ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μπογδάνος, που σπεύδουν να δώσουν εξετάσεις και να πάρουν καλό βαθμό από τα αφεντικά τους.
Όλα τα καθάρματα δουλεύουν μαζί και βαράνε στην ίδια κατεύθυνση. Και μόνο αυτό είναι ένα μέτρο για την επιτυχία της απεργίας και πόσο τους ενόχλησε ότι οι εργάτες της COSCO σηκώνουν κεφάλι και μαθαίνουν το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης.

Στη μάχη της απεργίας ρίχνονται από τις 6 π.μ. αύριο Παρασκευή 7 Σεπτέμβρη οι εργάτες στις προβλήτες II και ΙΙΙ της Cosco, στο λιμάνι του Πειραιά. Με μπροστάρη και οργανωτή το σωματείο τους, την Ένωση Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ) παλεύουν για το δικαίωμα στη δουλειά, για αυξήσεις στους μισθούς, για προστασία της υγείας και της ζωής τους. Την απεργία έχει κηρύξει το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, μετά την απόφαση του Πρωτοδικείου που έκρινε παράνομη αυτή που είχε κηρύξει η ΕΝΕΔΕΠ, γιατί δεν προηγήθηκε  διαδικασία δημόσιου διαλόγου (!) ανάμεσα στο σωματείο και την εργοδοσία... Η απόφαση του δικαστηρίου έγινε γνωστή αργά το απόγευμα της Πέμπτης 6 Σεπτέμβρη 

ΕΝΕΔEΠ: Νόμος είναι το δίκιο μας

Σε ανακοίνωσή της νωρίς το βράδυ της Πέμπτης η ΕΝΕΔΕΠ αναφέρει:
«Οι εργαζόμενοι στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του ΣΕΜΠΟ στο Ικόνιο, συνεχίζουμε μαζικά και αποφασιστικά τον αγώνα μας για την υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις.
Η προσπάθεια της εργοδοσίας που αξιοποιεί όλα τα μέσα για να διασπάσει τους εργαζόμενους θα πέσει στο κενό.
Ούτε  εργοδοτικά σωματεία ούτε δικαστήρια μπορούν να κάμψουν την αποφασιστικότητα μας για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας.
Η απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά να κρίνει ως παράνομη την απεργία μας δεν πτοεί κανέναν.
Νόμος είναι το δίκιο μας. Νόμος μας είναι η υπογραφή ΣΣΕ με συγκροτημένα ασφαλιστικά δικαιώματα. Νόμος είναι να γυρνάμε στα σπίτια μας σώοι και αξιοπρεπείς.
Η κυβέρνηση έχει πολύ σοβαρές ευθύνες που έχει απελευθερώσει τα χέρια της εργοδοσίας, με δεσμεύσεις απέναντι σε Cosco, ΣΕΠ ΑΕ, Dport και εργολάβους. Συνεχίζουν να μην υπογράφουν ΣΣΕ αξιοποιώντας το δικό της μόρφωμα για να σαμποτάρει την υπογραφή ΣΣΕ.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν πιο μαζικά και αποφασιστικά στον αγώνα μας για την υπογραφή ΣΣΕ, για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους της περιοχής, εργατικά σωματεία, να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους.
Τωρα όλοι μαζί σαν μια γροθιά δίνουμε τη μάχη της απεργιακής περιφρούρησης.
Συνεχίζουμε πιο δυναμικά, πιο αποφασιστικά  τον αγώνα μας:
- Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις
- 6μελη πόστα
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους».

Ευθεία αμφισβήτηση του δικαιώματος της απεργίας

Η αποφασιστικότητα των εργαζομένων αποτελεί απάντηση στην εργοδοσία που αρνείται τα δίκαια αιτήματά τους, αρνείται την υπογραφή ΣΣΕ γιατί θέλει εργάτες χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, για να βγάζει όλο και περισσότερα κέρδη. 
Σήμερα, χρησιμοποιώντας το πλούσιο αντεργατικό οπλοστάσιο που προσφέρουν στο κεφάλαιο η σημερινή κυβέρνηση αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πήγε για μια ακόμα φορά, στο δικαστήριο απαιτώντας να βγει παράνομη η απεργία, γυρεύοντας να φοβίσει τους εργάτες ενώ ήδη έχει προχωρήσει σε δημιουργία δικού της «σωματείου» το οποίο χρησιμοποιεί για να χτυπήσει τον αγώνα τους.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, στο οποίο είχε οριστεί να προεδρεύσει η Πρόεδρος Πρωτοδικών  Ιωάννα Κορίτου, έκρινε ότι η απεργία είναι παράνομη, γιατί οι επιχειρήσεις που προσέφυγαν -ΣΕΜΠΟ ΑΕ και Dport- είναι «κοινής ωφέλειας» και θα έπρεπε η ΕΝΕΔΕΠ πριν κηρύξει την απεργία να πάει σε δημόσιο διάλογο με τη μεσολάβηση του ΟΜΕΔ!
Τα περί έλλειψης διαλόγου αποτελούν προκλητικό και ανυπόστατο ισχυρισμό. Πρόκειται όμως για μια πέρα για πέρα τυπική διαδικασία καθώς, δημόσιος διάλογος υφίσταται εδώ και τουλάχιστον τρεις μήνες όταν και ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις της ΕΝΕΔΕΠ με την εργοδοσία για την υπογραφή ΣΣΕ, και μάλιστα σε κάποιες συναντήσεις από αυτές συμμετείχαν και τα αρμόδια υπουργεία. Η απόφαση αυτή είναι ευθεία αμφισβήτηση συνολικά του δικαιώματος της απεργίας.
Από την άλλη δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το κομμάτι της δικαστικής απόφασης που αφορά στα δικαστικά έξοδα και λέει ότι «πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ όλων των διαδίκων λόγω δυσχερούς ερμηνείας των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν», διαπίστωση που δείχνει εμμέσως πλην σαφώς ότι το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του διαθέτουν πολλούς άσους στο μανίκι για να χτυπάνε τους εργατικούς αγώνες.
Μετά από αυτήν την εξέλιξη, το ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά αποφάσισε να κηρύξει 24ωρη απεργία στις προβλήτες της COSCO.
Από το Μάη έως σήμερα η ΕΝΕΔΕΠ έχει κηρύξει τέσσερις απεργίες: στις 31 Μάη, την 1η Ιούνη, στις 6 Ιούνη και στις 7 Σεπτέμβρη. Τα δικαστήρια έκριναν ότι και οι τέσσερις είναι παράνομες κάθε φορά για διαφορετικό λόγο, δείχνοντας ότι η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι προηγούμενες έχουν εξοπλίσει το κεφάλαιο με ένα ανεξάντλητο αντεργατικό οπλοστάσιο: Η 1η και η 2η απεργία με πανομοιότυπο σκεπτικό κρίθηκαν παράνομες, γιατί η εργοδοσία δεν είχε ενημερωθεί ένα 24ωρο πριν την κήρυξη τους. Η 3η απεργία κρίθηκε παράνομη γιατί θεωρήθηκε ότι η ΣΕΜΠΟ ΑΕ είναι κοινής ωφελείας και θα έπρεπε η απεργία να αναγγελθεί τέσσερις μέρες νωρίτερα. Για την απεργία στις 7 Σεπτέμβρη - και αφού είχαν τηρηθεί και οι τέσσερις μέρες -το κεφάλαιο ανέσυρε ακόμα μια αντεργατική διάταξη που μιλά για «δημόσιο διάλογο» μέσω ΟΜΕΔ.
Έτσι την ώρα που η κυβέρνηση μιλά για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και καλεί τα συνδικάτα να διεκδικήσουν την υπογραφή τους, την ίδια στιγμή προσφέρει στο κεφάλαιο όλα τα εργαλεία για να χτυπήσει το δικαίωμα στην απεργία, το δικαίωμα των συνδικάτων και των εργαζομένων να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.

Όπλο κατά των εργαζομένων το εργοδοτικό σωματείο 

Σήμερα η ΕΝΕΔΕΠ κατέθεσε αίτηση ανακοπής, απαιτώντας να ακυρωθεί η διαταγή του Ειρηνοδικείου που εγκρίνει την ίδρυση του εργοδοτικού μορφώματος καθώς η λειτουργία του προκαλεί σύγχυση στους εργαζόμενους, ακόμα και με την ονομασία του που είναι παρόμοια με της ΕΝΕΔΕΠ και με αποτέλεσμα να παρακωλύει τη δράση της.
Το εργοδοτικό μόρφωμα φτιάχτηκε στα τέλη Ιούλη, έχει έδρα την Αθήνα και όχι τον Πειραιά (!), η ίδρυσή του εγκρίθηκε εντός τριών μερών, όταν για άλλα σωματεία κάνει μήνες να εγκριθεί, και έκανε εκλογές, παραμονές Δεκαπενταύγουστου, στις 11, 12 και 13 Αυγούστου, δηλαδή όταν όλη η Ελλάδα ήταν σε διακοπές!
Δημιουργήθηκε ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις της εργοδοσίας με την ΕΝΕΔΕΠ για τη ΣΣΕ και σε όλες τις ανακοινώσεις του το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται στην ΕΝΕΔΕΠ, να ζητά από την εργοδοσία να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις με την ΕΝΕΔΕΠ και να διαπραγματευτεί μόνο με αυτό, χωρίς όμως να διατυπώνει κανένα αίτημα! Επιπλέον την Τετάρτη 5 Σεπτέμβρη δήλωσε ότι δεν θα συμμετέχει στην απεργία της Παρασκευής, συγκροτώντας ανοιχτά απεργοσπαστικό μηχανισμό.
Οπως σημειώνεται στην αίτηση ακύρωσης η χρονική στιγμή της ίδρυσής του «δεν προκαλεί μόνο κίνδυνο για τα συμφέροντα των εργαζομένων στις προβλήτες, αλλά τα έχει ήδη βλάψει, καθώς προσπαθεί μεθοδευμένα να παρακωλύσει την πρόοδο των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή ΣΣΕ στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της». Και ακριβώς αυτό έγινε. η εργοδοσία επικαλέστηκε την ύπαρξη του δικού της «σωματείου» για να σταματήσει πρακτικά τις διαπραγματεύσεις με την ΕΝΕΔΕΠ.

Το άρθρο στη σελίδα της ΣΕΣ όπου διακρίνονται οι σημαίες του ΠΑΜΕ
Σε άρθρο της ηλεκτρονικής της εφημερίδας για την Ελλάδα δείχνει φωτογραφία από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ.
Το ΠΑΜΕ σημειώνει: «Η γνωστή οργάνωση -μακρύ χέρι των εργοδοτών και της ΕΕ- Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, που έχει παίξει πολύ βρώμικο ρόλο στην επιβολή των μνημονίων και συνολικά των αντεργατικών πολιτικών της ΕΕ στην Ελλάδα, πέρασε σε άλλο επίπεδο το ψέμα και την υποκρισία.
Έχοντας δυο οργανώσεις μέλη στην Ελλάδα, την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, που έχουν βάλει την υπογραφή τους στο τσάκισμα των μισθών και των δικαιωμάτων των Ελλήνων εργαζόμενων, η ΣΕΣ επιχειρεί να καπηλευτεί τους μεγαλειώδεις αγώνες των εργαζομένων της Ελλάδας, στους οποίους πρωτοστάτησε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, μέλος της ΠΣΟ και πολέμιος της γραμμής της ΣΕΣ.
Συγκεκριμένα, σε δημοσίευση της ΣΕΣ, με ημερομηνία 16 Φλεβάρη 2017, στην ηλεκτρονική της εφημερίδα equaltimes.org, και τίτλο "Οι Έλληνες Εργαζόμενοι Αντιμέτωποι με Περισσότερη Ανασφάλεια" (Greek workers face ever more precariousness), η εφημερίδα της ΣΕΣ έχει σε πρώτο πλάνο φωτογραφία από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ(!!!), στην οποία (επίτηδες ή τυχαία) έχουν αλλοιωθεί οι σημαίες του ΠΑΜΕ. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη συγκέντρωση, φωτογραφία της οποίας οικειοποιείται η ΣΕΣ, ομιλητής ήταν και ο Γενικός Γραμματέας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας!
Το συγκεκριμένο άρθρο, η ΣΕΣ το αναδημοσιεύει από τη γαλλική εφημερίδα "Le Monde", όπου είχε άλλη φωτογραφία αρχικά. Δηλαδή, η ΣΕΣ, πήρε ένα άρθρο με δηλώσεις εκπροσώπου της ΓΣΕΕ και του πρόσθεσε φωτογραφία από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ! Η προσπάθεια καπήλευσης των αγώνων του ταξικού κινήματος είναι ξεκάθαρη!
Ο ρόλος των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ στην Ελλάδα, όπως και συνολικά των μελών της ΣΕΣ στην Ευρώπη, έχει οδηγήσει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις αυτές σε ανυποληψία, σε απομαζικοποίηση, σε πλήρη σάπισμα και απομάκρυνση από τις εργατικές μάζες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία γενική απεργία στην Ελλάδα, η ΓΣΕΕ, για να μπορέσει να διοργανώσει απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα, προσπάθησε να φέρει εργαζόμενους από όλη την Ελλάδα. Και αυτό όμως απέτυχε, καθώς με πολύ κόπο και χρήμα κατάφερε να συγκεντρώσει μόνο μερικές εκατοντάδες.
Την ίδια ώρα το ΠΑΜΕ, τα συνδικάτα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται σε αυτό, πραγματοποίησαν απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων. Μόνο στην περιοχή της Αττικής, το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε 4 συγκεντρώσεις (σε Αθήνα, Πειραιά, Λαύριο, Ελευσίνα) με χιλιάδες εργαζόμενους.
Αυτή τη γύμνια, τον εκφυλισμό, η ΣΕΣ προσπαθεί να τα κρύψει και να φορέσει στον εαυτό της δάφνες αγωνιστικότητας, χρησιμοποιώντας φωτογραφίες (αλλοιωμένες) από συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ!
Η ΣΕΣ είναι όργανο του ιμπεριαλισμού, υπηρέτης της ΕΕ και των μονοπωλίων. Υπερηφανεύεται για τον αντικομμουνισμό της και το ρόλο της στη στήριξη ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολλά άλλα "κατορθώματα" ενάντια στους εργαζόμενους και τους λαούς.
Στην Ελλάδα η ΣΕΣ στήριξε την επιβολή των αντεργατικών πολιτικών και των μνημονίων, ειδικά στο Δημοψήφισμα του 2015, καλώντας τους εργαζόμενους να ψηφίσουν υπέρ των αντεργατικών μέτρων, τα οποία δήθεν καταγγέλλει σήμερα.
Το ΠΑΜΕ, από την ίδρυσή του είναι μέλος της ΠΣΟ, κομμάτι του παγκόσμιου ταξικού κινήματος. Οι δυνάμεις του, τα ταξικά συνδικάτα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων ενάντια στα αντεργατικά μέτρα, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.
Η προσπάθεια καπήλευσης των αγώνων των ταξικών συνδικάτων, από τις δυνάμεις της ΣΕΣ δεν είναι καινούργια. Είναι όμως πρόκληση να το παίζουν αγωνιστές αυτοί που ανοιχτά κάνουν απεργοσπασία, υπονομεύουν τους αγώνες, που καλλιεργούν την απογοήτευση, την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία.
Το ΠΑΜΕ, οι αγώνες της εργατικής τάξης της Ελλάδας δεν έχουν καμία σχέση με τους βρώμικους μηχανισμούς της ΣΕΣ. Τα τιμημένα λάβαρα του ΠΑΜΕ δεν έχουν καμία θέση στις σελίδες και τα ΜΜΕ των ιμπεριαλιστών και των υπηρετών τους. Όμως το ψέμα, η υποκρισία και η λαθροχειρία είναι η δεύτερη φύση τους.
Καλούμε την εργατική τάξη της Ελλάδας και της Ευρώπης να απομονώσει αυτές τις δυνάμεις, να δυναμώσει ο αγώνας για την αποκάλυψη του βρώμικου ρόλου τους. Να δυναμώσουν τη δική τους φωνή, το ΠΑΜΕ».

Ενα από τα ζητήματα τα οποία εμφανίζονται ως πεδίο όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στην Κομισιόν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), με αφορμή τη διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους δανειστές της είναι το κρατικό χρέος της Ελλάδας. Η εκτίμηση του ΔΝΤ ταυτίζεται με αυτή της κυβέρνησης, ότι το κρατικό χρέος της Ελλάδας δεν είναι «βιώσιμο». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η Ελλάδα δεν μπορεί να το εξοφλήσει στους δανειστές. Αυτή την εκτίμηση η κυβέρνηση τη συνοδεύει με τη διεκδίκηση «απομείωσής» του, όπως λέει, και μάλιστα θέτει ως όρο για την υπογραφή συμφωνίας, τουλάχιστο να υπάρχει δήλωση ότι θα συζητηθούν τρόποι «απομείωσης» ή «αναδιάρθρωσής» του.
Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ και ως αντιπολίτευση το έθετε, άλλοτε προβάλλοντας την ανάγκη «κουρέματος», άλλοτε, στη συνέχεια, με την επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης σε συνδυασμό με μείωση των επιτοκίων. Ενώ στο τραπέζι είχε πέσει και η πρόταση σύνδεσης της αποπληρωμής του με «ρήτρα ανάπτυξης». Δηλαδή, να πληρώνει εφόσον υπάρχει καπιταλιστική ανάκαμψη, ανάλογα με τους ρυθμούς του ΑΕΠ.
Για την ιστορία υπενθυμίζουμε ότι η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της Ελλάδας έχουν πείρα από το «κούρεμα» (PSI) το 2012, και ποιος το πλήρωσε ακριβά αφού χάθηκαν τεράστια ποσά από αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων, Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, άλλων δημόσιων οργανισμών που καλύπτουν ορισμένες λαϊκές ανάγκες κ.λπ. Δηλαδή, το πλήρωσε ο λαός και όχι βεβαίως οι καπιταλιστές, οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Το ΔΝΤ προβάλλει ότι το κρατικό χρέος της Ελλάδας πρέπει να «κουρευτεί» ή να αναδιαρθρωθεί, σε συνδυασμό με νέες μόνιμες μεταρρυθμίσεις που θα μειώνουν τα έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού ώστε να εξασφαλίζονται σίγουρα τα πλεονάσματα και έτσι να υπάρχουν σταθερές προϋποθέσεις αποπληρωμής του χρέους.
Τα πλεονάσματα, για να εξασφαλιστούν, απαιτούν μεγάλους φόρους και περικοπές από τα έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Μεγάλους μόνιμους φόρους δεν μπορούν να βάλουν στο κεφάλαιο γιατί είναι ένας από τους παράγοντες που δυσκολεύει την κερδοφορία και εμποδίζει τις καπιταλιστικές επενδύσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα φοροληστεία για το λαό κυρίως με έμμεσους φόρους, σαν αυτούς που περιλαμβάνονταν τόσο στα προηγούμενα μνημόνια, όσο και στην πρόταση των 47 σελίδων της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση. Ταυτόχρονα, σημαίνει γενναίες περικοπές σε τομείς όπως Υγεία, Πρόνοια, Εκπαίδευση, κ.λπ., τομείς δηλαδή που καλύπτουν κάποιες λαϊκές ανάγκες.
Τα πλεονάσματα χρειάζονται και για να μπορούν να διοχετευτούν χρήματα σε «επενδύσεις», κυρίως σε υποδομές, είτε για επιδότηση επιχειρηματικών ομίλων προκειμένου να στηριχτεί η λεγόμενη ανάπτυξη, δηλαδή η ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Η αναδιάρθρωση
Τι είναι όμως η αναδιάρθρωση; Τρόπος διευκόλυνσης της εξόφλησης του κρατικού χρέους με μείωσή του. Που μπορεί να γίνει είτε με μείωση των επιτοκίων είτε με μεγάλη χρονική παράταση της εξόφλησής του, άρα αύξηση των δόσεων με μείωση του ποσού κάθε δόσης, είτε με συνδυασμό και των δύο, είτε επίσης όλ' αυτά μαζί και επιπλέον με ρήτρα ανάπτυξης, όπως έχει πει στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αναδιάρθρωση, όμως, είναι μια μορφή «κουρέματος». Είναι δηλαδή όπως και το «κούρεμα» μια μορφή καταστροφής κεφαλαίου. Καταστρέφεται μέρος του κεφαλαίου των δανειστών. Το ύψος του χρέους διαμορφώνεται από το σύνολο του κεφαλαίου που δανείστηκε η Ελλάδα μαζί βεβαίως με τους τόκους δανεισμού.
Γιατί όμως η αναδιάρθρωση είναι μια μορφή «κουρέματος»; Με το «κούρεμα» γίνεται άμεση «καταστροφή», είναι άμεση η χασούρα των δανειστών. Με την αναδιάρθρωση η χασούρα διαχέεται σε όλη τη χρονική διάρκεια της εξόφλησης. Η καταστροφή δηλαδή γίνεται σταδιακά. Ας δούμε με ποιον τρόπο.
Η μείωση του επιτοκίου των δανείων μειώνει τα κέρδη από τους τόκους, μειώνονται δηλαδή οι τόκοι δανεισμού που πρέπει να εξοφληθούν. Αρα μειώνεται και το ποσό του χρέους που πρέπει να εξοφληθεί, δηλαδή καταστρέφεται μέρος του κεφαλαίου που προέρχεται από τα κέρδη που θα είχαν οι δανειστές.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την επιμήκυνση αποπληρωμής. Παίρνοντας πίσω τα κεφάλαιά του ο δανειστής σε μικρότερες δόσεις, άρα σε περισσότερο από τον αρχικά συμφωνηθέντα χρόνο, σημαίνει ότι δεν έχει τον όγκο κεφαλαίου που υπολόγιζε να πάρει στην εκάστοτε δόση (είναι μικρότερος), ώστε να τον επενδύει στην έκταση που θα ήθελε για νέα κέρδη. Οταν επιμηκύνεται ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων, συνήθως αυξάνεται το επιτόκιο. Ο συνδυασμός των δύο τρόπων, μείωση επιτοκίων και επιμήκυνση αποπληρωμής, είναι επίσης καταστροφή κεφαλαίων των δανειστών.
Οι αντιθέσεις ΔΝΤ - Κομισιόν
Στο «κούρεμα» ή στην αναδιάρθρωση αντιδρούν και η Κομισιόν και η ΕΚΤ. Και αντιδρούν πρώτα απ' όλα επειδή αυτό που θα αναδιαρθρωθεί δεν είναι το χρέος στο ΔΝΤ (που είναι και το μικρότερο), γιατί κάτι τέτοιο το απαγορεύει το καταστατικό του Ταμείου. Αυτό που θα «διευθετηθεί» είναι χρέος προς τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης που έχουν δανείσει την Ελλάδα, που είναι και το μεγαλύτερο μέρος του. Και αυτό σε συνθήκες που η καπιταλιστική οικονομία στην Ευρωζώνη συναντά δυσκολίες, ένας μεγάλος αριθμός καπιταλιστικών οικονομιών βρίσκονται σε στασιμότητα. Αντιδρούν όμως για έναν ακόμα λόγο, πολύ πιο σοβαρό, ότι «υπερχρεωμένη» χώρα δεν είναι μόνο η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά και άλλες ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, με μεγαλύτερο ειδικό βάρος. Αν λοιπόν ανοίξει ένα τέτοιο ζήτημα στην Ευρωζώνη, τότε αντικειμενικά θα ανοίξει για όλους, ένα πιθανό ενδεχόμενο που θα θέσει το ζήτημα αλλαγών στους κανόνες λειτουργίας της Ευρωζώνης και μάλιστα σε μια στιγμή που συζητιούνται αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στους θεσμούς και τη λειτουργία της. Μέχρι σήμερα φαίνεται ότι δε συμφωνούν ούτε με «κούρεμα» ούτε με αναδιάρθρωση παρ' όλα αυτά ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ετοιμάζεται ένα σχέδιο δήλωσης που μπορεί να ανοίξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Να θυμίσουμε επίσης ότι σε Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το Νοέμβρη του 2012, είχε καταληχθεί ότι αν η Ελλάδα καταφέρει με τα μέτρα των μνημονίων να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, τότε θα συζητηθεί και η αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους της.
Τα «σπασμένα» στο λαό
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει τη διευθέτηση του χρέους ως ένα στόχο που θα ανακουφίσει το λαό. Ομως, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα.
Η αναδιάρθρωση δε γίνεται για τις λαϊκές ανάγκες αλλά για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, την ενίσχυση του κεφαλαίου, τη διευρυμένη αναπαραγωγή του, διευρυμένη αναπαραγωγή των κερδών του. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να γίνει κατανοητό ότι δεν έχει κανένα όφελος η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, από την αναδιάρθρωση του χρέους.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Μπορεί η κυβέρνηση, η αστική προπαγάνδα, να αντιτείνει ότι με την αναδιάρθρωση του χρέους αφενός οι εργαζόμενοι δεν έχουν απώλειες επειδή θα γίνονται καπιταλιστικές επενδύσεις, μπορεί να προσδοκούν απ' αυτές μείωση της ανεργίας, αυξήσεις στους μισθούς, αφετέρου η οικονομία ωφελείται αφού θα πληρωθεί λιγότερο χρέος.
Είναι διπλά ύπουλη μια τέτοια προσέγγιση. Αφενός γιατί οι εργαζόμενοι πληρώνουν ένα χρέος που δεν είναι δικό τους αλλά των καπιταλιστών και του κράτους τους. Αφετέρου γιατί κάθε απομείωση του χρέους, όπως και αυτή που προτείνει το ΔΝΤ, συνοδεύεται με την απαίτηση εφαρμογής νέων αντιλαϊκών μέτρων και πρώτ' απ' όλα σε τομείς όπως η Κοινωνική Ασφάλιση. Με μείωση όλων των συντάξεων, επικουρικών και κύριων, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση έως κατάργηση των κρατικών δαπανών για την Ασφάλιση, παραπέρα μείωση έως κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών. Ταυτόχρονα συνοδεύεται με κατοχύρωση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, διατήρηση των περικοπών των κρατικών δαπανών για τις όποιες παροχές σε Υγεία, Πρόνοια, την όποια βελτίωση της Εκπαίδευσης, άλλους τομείς κάλυψης λαϊκών αναγκών. Μάλιστα, αν τα έσοδα του προϋπολογισμού για κάποιο λόγο μειώνονται αυξάνονται και αυτές οι περικοπές. Σε όλ' αυτά ομονοούν ΔΝΤ - Κομισιόν - ΕΚΤ.
Αυτό που επίσης συσκοτίζεται είναι ότι η όποια αναδιάρθρωση, ή «κούρεμα» του χρέους κ.λπ., γίνεται με έναν και μόνο σκοπό, για να μπορέσει το αστικό κράτος μετά από μια περίοδο προσαρμογής να ξαναδανείζεται απευθείας από τις αγορές χρήματος. Ο δανεισμός είναι αναπόφευκτος στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας. Δανεισμός που θα φορτώσει και νέα χρέη την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Γίνεται φανερό απ' όλα τα παραπάνω ότι η αναδιάρθρωση του χρέους και η καπιταλιστική ανάκαμψη όχι μόνο δεν μπορούν και δεν πρόκειται να ωφελήσουν την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά θα πληρωθούν από αυτούς προκειμένου να ανακάμψει το κεφάλαιο. Χρεοκοπούν το λαό και με την αναδιάρθρωση του χρέους.
Ο λαός θα απαλλαγεί από το χρέος, μη αναγνωρίζοντάς το, διαγράφοντάς το μονομερώς μόνο εφόσον έρθει σε ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, τις διεθνείς αγορές του χρήματος, μόνο εφόσον ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης με τα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας που θα λειτουργεί με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.