Μιλώντας στην εκδήλωση - συζήτηση του ΠΑΜΕ, στη Θεσσαλονίκη, ενόψει της ΔΕΘ, το απόγευμα της Παρασκευής 8 Σεπτέμβρη, με θέμα «Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία, τη Συλλογική πάλη και δράση, την οργάνωση των εργαζομένων», ο Θοδωρής Βαριδάκης, πρόεδρος του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Θεσσαλονίκης ανάφερε τα εξής:
«Και φέτος μια ακόμα σεζόν φτάνει στο τέλος της, με χιλιάδες νέους, εκ των οποίων πολλοί πρακτικάριοι από ΙΕΚ, να γυρνάνε πίσω εξουθενωμένοι από τη δουλειά, πολλοί δίχως ούτε ένα ρεπό, με λιγοστά ή και καθόλου χρήματα στη τσέπη.
Στη συνέχεια βλέπουμε τον πρωθυπουργό να βγαίνει και να διαλαλεί σε εργαζόμενους για τη λεγόμενη φιλολαϊκή ανάπτυξη που θα γεννηθεί μέσα από την υγιή επιχειρηματικότητα, όπως έκανε και στην επιχείρηση "ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ". Ανάπτυξη που θα επωφεληθούν πέρα από τους επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι, σταδιακά με τη πάροδο του χρόνου, δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα προσμονής.
Με το ίδιο τροπάριο με την έναρξη της ΔΕΘ θα παρουσιαστεί πλατιά από τη κυβέρνηση το χιλιοπαιγμένο παραμύθι πως "όλα πάνε ρολόι”, έρχονται καλύτερες μέρες, έρχεται η “δίκαιη ανάπτυξη".
Είναι πραγματικά κοροϊδία να ξεστομίζουν τέτοιες φράσεις περί δίκαιης ανάπτυξης, εύφορου επενδυτικού περιβάλλοντος κ.λπ. καθώς εμείς οι νέοι ζούμε καθημερινά στο πετσί μας τι σημαίνουν όλα αυτά.
Για εμάς τους νέους η ανάπτυξή τους συνεπάγεται με απαράδεκτους θεσμούς όπως αυτός της αμίσθωτης πρακτικής για σπουδαστές των ΔΕΙΚ που πρέπει να εργαστούν για ένα εξάμηνο τσάμπα και στο τέλος για να δώσουμε εξετάσεις για τη πιστοποίηση του πτυχίου μας πρέπει να πληρώσουμε και από πάνω, τον άθλιο διαχωρισμό για τους εργαζομένους κάτω των 25 με δικαιολογία την εργασιακή εμπειρία, τη μερική απασχόληση ως μοχλός πίεσης για μειωμένους μισθούς, το θεσμό της μαθητείας με μισθούς κυριολεκτικά πείνας της κλάσης των 250 ευρώ για τους σπουδαστές του ΟΑΕΔ, που ακόμα και αυτούς δεν είχαν τη παραμικρή τσίπα να τους αργούν ακόμα και αυτά τα ψίχουλα για 7 μήνες σερί.
Τέτοιες φιέστες όπως αυτή που στήνεται στη ΔΕΘ, με ελπιδοφόρες συζητήσεις στα κανάλια η ακόμα με τις ημέρες επιχειρηματικότητας που διοργανώνονται στις σχολές μας κ.ά. προσπαθούν να επιδράσουν στις συνειδήσεις των νέων, να μας πείσουνε πως η ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων, βιομηχάνων που αβγαταίνει από την ανασφάλιστη απλήρωτη εργασία είναι και δικιά μας!
Επειδή βέβαια τόσο μεγάλα ψέματα όλο και περισσότερος κόσμος παύει να τα χάφτει και οι σπουδαστές βγάζουν τα συμπεράσματα τους, την ώρα που κυβέρνηση και ΕΕ τσακίζουν εμάς και τις οικογένειές μας με φόρους και κάθε λογής χαράτσια, κάποιοι άλλοι την περνάνε φίνα, εφοπλιστές, τραπεζίτες, εργοστασιάρχες, μεγαλοεργολάβοι έχουν μπουκώσει με επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και τζάμπα εργασία για αυτό και πλέον δεν περιορίζονται στη απλή επίδραση στις συνειδήσεις μα θέλουν να επιβάλουν βίαια την καταστολή σε οποιαδήποτε συλλογική διεκδίκηση με το νέο συνδικαλιστικό νόμο που είναι προς ψήφιση βάζοντας στο στόχαστρο όχι μόνο τους αγώνες γενικά αλλά κυρίως το περιεχόμενο τους, στην ουσία να μην μάθουν οι νέοι ποιον έχουν πραγματικό αντίπαλο τους και να στραφούν στην ατομική λύση από το ΙΕΚ κιόλας "κοίταξε να τελειώσεις τη σχολή σου και μην σε νοιάζουν συλλογικές δραστηριότητες" λένε, με τη προοπτική πως στον χώρο εργασίας τους θα μείνουν μόνη τους απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία.
Εκτός αυτών πολλούς σπουδαστές που είναι στη πρακτική τους χρησιμοποιούνται από την εργοδοσία ως απεργοσπαστικοί μηχανισμοί , με την πρόφαση πως "είναι εκεί για να μάθουν και δεν έχουν δικαίωμα να ζητάνε πολλά-πολλά" αυτό το ιδεολόγημα βρίσκει το αντίκρισμα του στο ότι ακριβώς οι νέοι αυτοί έχουν κοινωνική εμπειρία σε καταστάσεις που το κίνημα βρίσκεται σε περίοδο ανασύνταξης με κατακτήσεις των προηγούμενων χρόνων να παίρνονται πίσω. Η εργοδοσία, o ΟΑΕΔ, το υπουργείο Παιδείας, η διεύθυνση των σχολών, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός γενικά με πρόφαση το οτι οι σπουδαστές δεν είναι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν, να απεργούν. Την ίδια στιγμή εμποδίζουν στις σχολές τα συνδικάτα να κάνουν περιοδείες ενώ επιτρέπουν τους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν ολόκληρες διαλέξεις με θέματα όπως επιχειρηματικότητα και μάλιστα το πόσο κακό κάνει στην ανάπτυξη να απαιτεί ο εργαζόμενος και πως πρέπει να συμβιβαστεί να ζει με ψίχουλα.
Καταλαβαίνουμε πως με αυτούς τους μηχανισμούς θέλουν να χτυπήσουν συνολικά την οργάνωση μας γιατί πολύ απλά φοβούνται την αντίδραση.
Αυτός ήταν και θα είναι ο ρόλος τους, να κοροϊδεύουν πλατιά τον κόσμο και ιδιαίτερα τη νεολαία που είναι η νέα βάρδια του εργαζόμενου λαού, που βασίζονται στην εκμετάλλευση της για την αυριανή ανάπτυξη.
Ο ρόλος ο δικός μας σαν σύλλογος σπουδαστών ΔΙΕΚ είναι το ανέβασμα των απαιτήσεων και το δυνάμωμα της μάχης μέσα από συλλογικές διαδικασίες που να διαπαιδαγωγούν τους νέους στον αγώνα, όπως με συνελεύσεις ανά τμήμα, μετέπειτα ΓΣ των ΙΕΚ αλλά και συσκέψεις με άλλους μαζικούς φορείς του κινήματος και πάντα σε συμπόρευση με τα ταξικά σωματεία ενάντια στη μεγαλοεργοδοσία, τους πολιτικούς τους εκπροσώπους (κυβέρνηση αυτή και τις προηγούμενες) και τα επιτελεία τους όπου και ανήκουμε σαν χώρα στην ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Με τέτοιες ενέργειες οι σπουδαστές των ΔΙΕΚ το προηγούμενο διάστημα οργανωμένα κινητοποιήθηκαν για να διεκδικήσουν πάσο για τον ΟΑΣΘ, για την απλήρωτη πρακτική, πρωτοστατήσαμε για τους επτά απλήρωτους μήνες των σπουδαστών του ΟΑΕΔ και κατακτήσαμε το να μην διαγράφεται κανένας σπουδαστής από τα μητρώα ανεργίας.
Απαιτούμε να μην μπει κανένα εμπόδιο στην οργάνωση σε κάθε χώρο δουλείας, στις σπουδές μας με δυνατό σύλλογο δίπλα με τα ταξικά σωματεία και τους σπουδαστές να μαθαίνουμε και να επιτρέπονται να γράφονται στα σωματεία από το ΙΕΚ κιόλας.
Δυναμώνουμε τον αγώνα μας καθημερινά με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες ώστε κανείς σπουδαστής να μην παρατήσει τη σχολή του επειδή δεν μπορεί να καλύψει τα απαραίτητα εφόδια, για ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις, για να αντιστραφεί η φτώχεια στο σπίτι. Με επόμενο μεγάλο σταθμό το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ».
Δημοσίευση σχολίου